Jest to niewielkie ok. 6,5 tysięczne miasteczko niemieckie, położone w kraju związkowym Meklembrugia-Pomorze Przednie, w powiecie Uecker-Randow, na terenie Puszczy Wkrzańskiej.
Pierwsza wzmianka pisemna o Eggesin pochodzi z 1216 roku, wtedy to przekazano osadę klasztorowi Grobe, znajdującemu się na Uznam.
Pierwotnie ta słowiańska wieś nosiła nazwę Gizin, Gizyn (1260) lub Chyzin (1267). W 1296 do nazwy dołączono „E” i miejscowość od tej pory nazywała się Egezyn lub Eksin(1302). Staropołabska nazwa miejscowości wskazuje na „dom” lub „ziemiankę”. Ostatnie wytłumaczenie nazwy miejscowości wiąże się z rzeką Randową i Wkrą. Dwa kilometry na północ od Eggesin rzeka Randow wpływa do rzeki Uecker. "Gyzin" oznaczało "połączenie rzek", miejsce, w którym jedna rzeka wpływała do drugiej.
Eggesin był kiedyś małą wioską, po wojnie 30-letniej, od 1648 roku żyło w tej miejscowości zaledwie pięciu rolników. Piętno na tej osadzie wywarły w przeszłości: żegluga, przemysł ceglarski, pozyskiwanie drewna z lasu oraz jego przeróbka.
Miasto jeszcze w pierwszej połowie XX w. było niewielką gminą, w której w czasach NRD a konkretnie od 1952 roku utworzono siedzibę garnizonu Narodowej Armii Ludowej NRD (NVA). Osoby nie związane z wojskiem znalazły zatrudnienie w nowo uruchomionych Zakładach Silników Elektrycznych. Później po zjednoczeniu Niemiec jednostkę NVA przemianowano na oddział Bundeswehry (sił zbrojnych RFN).
W roku 1966, w dniu 750-lecia istnienia, Eggesin otrzymało prawa miejskie i herb.
Eggesin to bardzo atrakcyjne turystycznie miasteczko. W centrum miasta znajduje się wzniesiony z cegły neogotycki kościół Martina Lutra, z przełomu XIX/XX w. z ciekawą wieżą i tarczą zegarową. Na przedmieściach Eggesin ulokowany jest XVIII w. kościół zbudowany w stylu ryglowym.
Oczywiście nie brakuje tu również atrakcji przyrodniczych. Z pomników przyrody jakie tu napotkamy należy wymienić lipę z czasów Wiosny Ludów, zasadzoną w 1848 roku, zaś wokół jeziora Eggesińskiego o powierzchni 3,9 ha oraz wzdłuż rzeki Randow biegną szlaki turystyczne i ścieżka dydaktyczna.
Warto odwiedzić również siedzibę Izby Regionalno-Krajoznawczej, powstałej w 1991 roku w budynku starej szkoły. Ekspozycja ukazuje rozwój Eggesin od etapu wsi przez dużą gminę do miasta. Można zobaczyć tu typowe mieszkanie z umeblowaniem i przedmiotami gospodarstwa domowego czy rzemieślniczego z XIX i XX w. oraz udokumentowany jest tu rozwój miejscowej szkoły.
Równie godne polecenie jest otwarte 15 września 1998 roku Historyczno-Techniczne Muzeum Wojskowe w Eggesin (Militärhistorischen und Technischen Museum Eggesin e.V.), zwane również „Małą Armią”. Powstało ono z inicjatywy Stowarzyszenia Garnizonu Miasta Eggesin e.V. i miało na celu przedstawić proces historycznego rozwoju wojskowości w Eggesin i całego regionu. Zakres czasowy ekspozycji obejmuje lata od 1949 roku do chwili obecnej. W muzeum można na żywo doświadczyć historii wojskowości i rozwoju technologii wojskowych.
Muzeum składa się z dwóch działów:
-
historii wojskowości - prezentujące liczne dokumenty, zapiski oraz zdjęcia, jak również przedmioty należące do ekwipunku żołnierza m.in. mundury, odznaczenia, broń i sprzęt z NVA i Bundeswehry
-
historii techniki wojskowej – kolekcja samochodów wojskowych należących niegdyś do NVA i Bundeswehry
W Muzeum od 2001 roku działa również Klub Historycznego Muzeum Wojskowości, zaś samo muzeum współpracuje m.in. z Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu.
Strony dotyczące Eggesin:
www.eggesin.de - strona miasta Eggesin
www.militaermuseum-eggesin.de - strona Historyczno - Technicznego Muzeum
Burmistrz Miasta Eggesin - Bürgermeister
Herr Dietmar Jesse
Stadt Eggesin
Stettiner Straße 1
(Bauamt - Sitz in der Stettiner Straße 2)
17367 Eggesin
Telefon: 039779 264-0
Telefax: 039779 26442
Umowa partnerska podpisana z Eggesin w 1992 roku.
|