Zgodnie z art. 87a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2015 r., poz.1651) prace ziemne oraz inne prace wykonywane ręcznie, z wykorzystaniem sprzętu mechanicznego lub urządzeń technicznych, wykonywane w obrębie korzeni, pnia lub korony drzewa lub w obrębie korzeni lub pędów krzewu, przeprowadza się w sposób najmniej szkodzący drzewom lub krzewom.


Prace w obrębie korony drzewa nie mogą prowadzić do usunięcia gałęzi w wymiarze przekraczającym 30% korony, która rozwinęła się w całym okresie rozwoju drzewa, chyba że mają na celu:
1) usunięcie gałęzi obumarłych lub nadłamanych;
2) utrzymywanie uformowanego kształtu korony drzewa;
3) wykonanie specjalistycznego zabiegu w celu przywrócenia statyki drzewa.

W/w przepis nie pozwala na obcinanie co roku 1/3 korony, bo inaczej w krótkim czasie drzewo mogłoby całkowicie zostać pozbawione gałęzi.

Nadmierne usuwanie gałęzi prowadzi do znacznego osłabienia kondycji lub nawet obumarcia drzewa. Usunięcie powyżej 30% korony drzewa powoduje istotny spadek jego kondycji co prowadzi do powolnego zamierania drzewa.

Wyżej wymienione zabiegi nie wymagają zgody burmistrza jako organu przyrody, a tym samym nie zachodzi potrzeba wydania decyzji administracyjnej.

Cięcia w koronie drzewa, które przekraczają 30% korony, która rozwinęła się w całym okresie rozwoju drzewa podlegają karze za uszkodzenie drzewa w wysokości 0,6 opłaty za usunięcie tego drzewa. Usunięcie powyżej 50% korony drzewa uznawane jest za jego zniszczenie i podlega karze w wysokości podwójnej opłaty za usunięcie drzewa (art. 88 ust. 1 pkt 3 i art. 89 ust. 1).